Al deze elektrische energie moet natuurlijk ook aan land worden gebracht. Dat is niet zo evident in een uitdagende omgeving zoals de Noordzee. Het CORDOBA-project ontwikkelt daarom modellen die de bouw en uitbating van dit elektriciteitsnet op zee moet optimaliseren.
Om eventuele toekomstige productieoverschotten op te vangen, onderzoekt men mogelijkheden om elektrische energie op te slaan, bijvoorbeeld via elektrolyse naar waterstof. Het H2MHYTIC-project doet baanbrekend onderzoek om een nieuwe generatie electrolysers te ontwikkelen die dit rendabel moeten maken.
Energie uit golven en getijden
Maar energiewinning op zee gaat vandaag een stuk verder dan windmolens. Want de zee, dat is ook zon, golven en getijden – fenomenen waarvan de kracht evengoed in ons voordeel gecapteerd kan worden. Bijvoorbeeld via drijvende fotovoltaïsche zonnepanelen, golfkrachtomvormers, getijdencentrales en waterstoftechnologie.
Zo geldt golf- en getijdenenergie – samen oceaanenergie genoemd –als grootste bekende onaangeboorde hernieuwbare hulpbron in Europa. Tegen 2050 zou die aan 10 procent van de Europese energiebehoefte kunnen voldoen. Alleen zijn de technologische en niet-technologische uitdagingen gigantisch (onderhoud, extreme weersomstandigheden …).
Een project als BluERA is er daarom op gericht een digitale oceaanenergie-atlas te ontwikkelen om het potentieel ervan in kaart te brengen. Daarnaast wordt er ook een digitaal evaluatie-instrument voor energieopbrengst ontworpen.